Zamanın kıymeti yaşlandıkça anlam bulmaya başlar. Zira tecrübe kavramanın en acı ama en etkili yoludur. İnsanlar hayatlarında bir anlam arama eğilimindedir. Bu eğilimde olmamak ise boşa geçen zamanı temsil eder. Birçokları yaşamın anlamı kendilerine sunacağına inanır lâkin bu bir yanılsamadan ilerisi değil. Maalesef ki hayat nesnedir, bizler ona ne atfedersek o şekli alır. Peki […]
Yalnızlığa Dair Yalnızlık “yalın olmak” kökünden gelir. Edebî literatürde yalnızlık çok daha derunî bir anlamda kullanılmaktadır. Nice şairler bu konuda yazıp çizseler de yalnızlık bir ağrı veya sızı değildir. Yalnızlık kendinle baş başa kalabilmektir. Adım attığın her sokakta, baktığın gökteki her yıldızda, hattâ sıcak bir gülümsemenin ardında bile yalnızlığı bulabilirsin daima. Acı olan yalnızlıktan ziyade
Neden var olduğumuz yahut varlığımızın gerekliliği veya yok olmanın getireceği bilinmez kayıp gibi muğlak sorular insanın daima aklını kemiren ve bir şekilde daima yer eden soru ve sorunlardır. Dünden bugüne toplumlar belirli düzenler içerisinde hayatlarını süregelmişlerdir. Öyle ki, en düzensiz olarak addedilebilecek topluluk yaşamları bile düzensiz bir düzen gibi oksimoron yapıya sahiptirler. İlk insanın efendisi
İnsan doğdu, büyüdü ve bir amaç uğruna öldü. Bir cümleye sığabilen bu kısır döngüyü yaşayan milyarlarca yaşamın müşterek bir temeli olabilir mi? Sorulan bu sualin cevabı sosyoloji, felsefe gibi bir çok ilme dayansa da geçip giden ömrümüzde gözlerimizi gerçekten açtığımız sürece cevap çoğu zaman açıktır. İnsan, yaşamını acıları üzerine kurar. Bu kaçınılmaz ve inkâr edilemez
