Dost, arkadaş, yoldaş, sırdaş… Bütün bu kelimelerin en çok yakıştığı canım kardeşim.
Biz tanışalı 6 sene oldu. Bu 6 senede o kadar çok şey yaşadık ki. Ben de sen de zorlu yollardan geçtik. Bazen derdimizi anlatacak, hislerimizi paylaşacak kimseleri bulamadık. Öyle çıkmazlara girdik ki “ Ben artık dayanamayacağım.” dedik kendi kendimize. Ama her zaman dönüp baktığımızda birbirimizin yanında sadece biz vardık. Birimiz düştüğünde elinden tutup her zaman kaldırmasını bildik. O an neye ihtiyacımız varsa birbirimize onu verdik. Bazen sakinleştirdik, bazen umut verdik, bazen cesaretlendirdik, bazen de birbirimize sadece bir omuz olduk. Bizi yargılamadan omzunda ağlayabilecek belki de tek insan birbirimiz olduk.
O günleri, o yan yana olduğumuz günleri öyle özlüyorum ki. Yanında olmak istediğimde çıkıp gelebilmek ne kadar büyük bir lüksmüş ya da ben çok kötüyüm dediğimde seni bekleyebilmek…
Hayat bizi ayrı yollara itti. Artık farklı yerlerde yaşıyoruz. Her ne kadar hep konuşsak da senin eksikliğini o kadar çok hissediyorum ki. Bir tarafım hep eksik, bir tarafım hep yarım…
Şu anda yanında olabilseydim, bana ihtiyacın olduğunda seninle kalabilseydim kendimi belki daha iyi hissederdim. Elimden bir şey gelmemesi o kadar kötü ki. Sen yorulurken ya da üzülürken seninle olamamak o kadar üzücü ki. Ama yapabildiğim tek şey bu. Sadece hep benimle hissetmeni sağlamak için çabalayabiliyorum. Senin için her zaman elimden gelenin en fazlasını yapacağımı biliyorsun. Bunu sakın aklından çıkarma. Hep destekçin olacağım. Yanına baktığında belki beni göremeyeceksin ama orda olduğumu hissedilmen için her şeyi yapacağım . İyi ki benim dostumsun. İyi ki hayat bizi yan yana getirmiş. İyi ki varsın.
Yine beni bitirdin ağlamamı durduramıyorum. Bu hayattaki en büyük şansım, kardeşim. Asıl sen iyi ki varsın..
Önem verdiğimiz şeyleri, kişileri,duyguları insan oğlu olarak kaybetmeden,bizden uzaklaşmadan, yokluğunu hissetmeden değerini anlayamadığımız, sonrasından keşkelerle ve pişmanlıklarla yaşadığımız hayatın acı bir tecrübesi… En azından var olduğunu biliyorsak ve duyguların karşılıklı olduğunu hissedebiliyorsak, yanımda olmasa da orda bir yerde diyebiliyorsak bu, şükür ve mutluluk sebebi oluyor. Böyle bir dostluğun daim olacağı su götürmez bir gerçek.
Elinize sağlık, etkileyici ve özellikle bazı gerçekleri hatırlatıcı bir yazı olmuş. Tebrik ederim.