Biz farklı dünyaların hesaplarıyız anne Toplananlar matematik burada, Kalanlar politik, Dağılanlar ise annelik Dağıtmadan oynayın diyorsun sen Dağıtmadan toparlanılmıyor ! diyecek oluyorum , susuyorum sonra Biz farklı dünyaların hesaplarıyız anne Orada etkisiz , burada çok etkili, her ay bir yakınını kaybeden , o çok izin alan eleman burada sıfır Yokluğunu hissediyoruz toplarken Orada verdiğin senindir […]
Tüm sesler kısılıp kendinle kaldığında ve en derinlerinden gelen o sese kulak verdiğinde, eğer kalbin eziliyorsa üzülme, bilakis sevin. Hâlâ sana kendini hatırlatan kalbinin varlığına sevin. Betonların arasında betonlardan kendine paye biçen bir kalbin olmadığına sevin. Tüm dertlerini unutup dünyaya daldığında, seni o ummandan çekip çıkaran kervanın ipine sarıl. Sonunda köle olup satılmakta varsa Yusuf
Kelimelere anlam katan insanlardı dedi, okuduğu satırları belki de onuncu defa okurken. Her okuduğunda başka bir satıra kalbini emanet ederken, okuduğu satırlar kanat olup uçururken kalbini. Bu defa “okumayacağım artık!” dedi, kandırırken kendini ve kandıramazken yine kendini.Yirmi küsur yıldır dünyadaydı ve varlığı öylece yalın bir şekilde devam ediyordu, yani o böyle tanımlıyordu varlığını. Bir şeyler
